Kort overzicht van de Geschiedenis van L'Estartit en de Medes Eilanden.

De eerste verwijzingen naar L´Estartit stammen uit de zeventiende eeuw, toen de activiteiten van de Turkse en Barbaarse piraten afnam aan de catalaanse kust.



Wij hebben nog oudere nieuwsberichten van de Medes-eilanden, de overblijfselen van de wrakken die zijn gevonden rond de eilanden laten ons zien dat hier een doorvaar route liep voor Griekse schepen, deze schepen legden aan in Estartit, het was vaak een uitvalsbasis voor piraten om deze schepen te plunderen.



Tot 1934 werden de Medes eilanden bewoond. In de vijftiende eeuw werd er een fort gebouwd op "de Meda Gran" (de grootste van de 7 eilanden die deel uitmaken van deze groep), bewoond door monniken. Talrijke piratenaanvallen deden de monniken in de zestiende eeuw het fort vernietigen en het eiland verlaten. Toch was het eiland altijd nog in gebruik tot ver in de negentiende eeuw (eerst als een gevangenis en later als een kazerne). Vanaf de negentiende eeuw is haar enige bewoner verantwoordelijk voor het onderhoud van de vuurtoren die altijd brandt om de zeelieden `s nachts aan de Costa Brava te gidsen.

De gewoonten en de activiteiten van het dorp Estartit richten zich tot het midden van de negentiende eeuw voornamelijk op de zeehaven. Haar haven diende voor het verschepen van maïs, rijst en wijn uit de Montgri regio, bestemd voor de grotere markten in bijvoorbeeld steden als Barcelona.



Pas halverwege de twintigste eeuw begint Estartit te veranderen en komen de eerste toeristen naar de Costa Brava om te genieten van de zon en de rijke waterwereld in dit gebied. De Medes Eilanden zijn uitgegroeid tot een van de grootste maritieme gebieden met wereldwijde erkenning en men heeft het benoemd tot natuurreservaat om het gebied te beschermen. L'Estartit wordt geleidelijk aan een bestemming voor families die kunnen genieten van buitenactiviteiten en die graag de deze geweldige plek willen ontdekken

Watersporten van alle soorten, met diepzeeduiken als dé sport in dit gebied, activiteiten om de flora en fauna te leren kennen; seizoensgebonden menu’s om de lokale producten te promoten en thematische tentoonstellingen om de geschiedenis van ons dorp te herinneren zijn enkele activiteiten die bezoekers hier kunnen vinden.

U kunt meer informatie vinden over de geschiedenis van ons dorp in:

De oficiele Web van Torroella en L´Estartit: http://www.visitestartit.com/index.php?id=51&idioma=ne

De Web heeft een groot fotoarchief van de Heer Miquel Graells en medewerkers, tussen de Jahren 1900 en 2008. Heel Bijzonder interessant zijn de fotos uit de vroegere twintigste euw waar U goed kunt zien dat er geen haven was en het dorp maar een paar huizen waren. De Santa Anna straat en de kerkplaats of Plaza de la Iglesia waar bijna geen huizen waren en ook de beelden van Torroellla de Montgri: http://www.estartit-torroella.com/Resum.html

De Sardana:

Elk land heeft een aantal thema's die zorgen voor een eigen imago. Bij ons zijn dat "de stieren en de Flamenco”. Spanje is een land dat groot genoeg is zodat er sprake is van een vrij groot verschil in culturen. In onze regio Catalonië is dat niet de Flamenco maar de Sardana.

De Sardana is een traditionele en populaire dans in Catalonië. Men danst in cirkels op het ritme en de dynamiek van een orkest. (het orkest bestaat uit een groep van tien tot dertien mensen met blaas-en strijkinstrumenten en slagwerkers). De herkomst ervan is onduidelijk maar de eerste schriftelijke vermeldingen dateren uit 1552.

Een onbepaald aantal dansers vormen hand in hand een cirkel en kijken allemaal naar het midden hiervan. Ze dansen dan in een cirkel van links naar rechts. Bij voorkeur worden de cirkels gevormd door mannen en vrouwen. Er is slechts een minimum van twee mensen nodig om “una rotllana” oftewel een cirkel te vormen. De Sardana dans sluit niemand uit zodat iedereen, individueel of in paren, op elk moment van de dans aan de cirkel kan deelnemen.

De muziek wordt gespeeld door een Sardana orkest dat meestal bestaat uit 12 instrumenten bespeeld door 11 muzikanten.

De Sardana werd als nationaal symbool tijdelijk verboden tijdens de dictatuur van Franco.

De Sardana wordt meestal gedanst op het dorpsplein, het plein voor het gemeentehuis of op het kerkplein. Meestal ´s morgens op feestdagen of op een zondag. Torroella de Montgrí, vlakbij l'Estartit, is van oudsher een referentiepunt voor wat betreft de Sardana en heeft bekende catalaanse componisten voortgebracht.

Sant Jordi

Catalaans Festival, dat gevierd wordt op 23 april, het is van groot belang voor de Catalanen maar is geen feestdag in Catalonië.

Vroeger vierde de nobele klasse feesten zoals ridderlijke toernooien, waar het volk werd uitgesloten. Aan de dames werden rozen en bloemen gegeven.

Eeuwen later is de gewoonte op deze dag een roos cadeau te geven aan uw geliefde een typisch gebruik in heel Catalonië.
Deze datum valt samen met de dag van het boek die de dood van Miguel de Cervantes herdenkt. Sindsdien geeft de vrouw haar man een boek als teken van liefde.

Dus behalve een feestdag waar geliefden geschenken uitwisselen, is er reden tot vreugde, wordt er de Sardana gedanst en worden er boeken aangeboden. De straten zijn gevuld met kraampjes voor de verkoop van boeken en rozen.

Wie was de man Sant Jordi?
De legende is dat een verschrikkelijke monster rond liep in de omgeving van Montblanc die mensen en dieren ving en op at. De bevolking van de regio besloot om elke dag een mens aan het monster te offeren om meer schade te voorkomen.
Op een dag wilde het toeval dat het de beurt was om de dochter van de koning te offeren als prooi voor het monster. Sommige mensen boden aan om in plaats van de dochter te gaan, maar de koning zei dat het leven van zijn dochter hetzelfde waard was als elke andere burger. Het meisje verliet de stad alleen en bang en liep richting het spookachtige monster.
Toen ze al een tijdje aan het lopen was kwam ze en jonge ridder op een wit paard tegen, de ridder zei tegen de prinses dat ze niet bang hoefde te zijn, er zou niets gebeuren want hij was speciaal gekomen om tegen het monster te vechten, hem te doden en de prinses en de omgeving van Montblanc uit hun lijden te verlossen en te bevrijden van het monster.
Toen de ridder aan het praten was, verscheen opeens het monster. De ridder verwonde het monster met een klap en bond het vast aan zijn nek. Hij overhandigde het monster aan de prinses die het meenam naar het dorp waar de bewoners het monster uiteindelijk doodden.
De koning besloot dat de prins als beloning met zijn dochter mocht trouwen. De prins vond dat hij dat niet verdiende en verdween net zo mysterieus als hij gekomen was.

De Heilige Week

De Heilige Week is de jaarlijkse herdenking aan de christelijke kalender, waarin terug de Passie, dood en verrijzenis van Jezus van Nazareth beleeft word. Daarom is het een liturgische periode van intense activiteit binnen de verschillende christelijke denominaties.

Tijdens Pasen, zijn er verschillende voorbeelden van populaire godsdienst in de hele wereld, inclusief processies en vertegenwoordigingen van het lijdensverhaal. Meest al in het zuiden van Spanje, lopen mensen in optocht door de stad en tonen met hen de cijfers die de Maagd, Jezus en andere heiligen voorstellen.

De data voor Pasen variëren naar gelang van de kerkelijke volle maan, dus kan het ten vroegsten 22 maart zijn of ten laatst 25 april.

In onze regio is er een heel bijzonder optocht van het dorp Verges, ongeveer 15km van L'Estartit, de legende vertelt ons dat er in de Middeleeuwen een pest-epidemie waarmee vele dorpen in Catalonië afgestorven zijn. De inwoners van Verges vraagden de Dood niet langst hun dorp te gaan, en het heeft gelukt. Hij is dus niet langs het dorp gekomen. Sinds dit moment word de Dood in de processie opgenomen en sindsdien danst Verges de dans van de Dood in de nacht tussen Witte Donderdag tot en met Heilige Vrijdag.

De Dans van de Dood begint met een voorstelling aan de voet van de middeleeuwse stadsmuur en daarna gaat de Dans van de Dood verder door de straten van het dorp op zoek naar Jezus Christus.

Hoe is het Carnaval in Catalunya:

Carnaval is een feest van heidense oorsprong die afkomstig is door tegenstelling tot ontbering en onthouding die gemaakt zijn in Lent. De Catalaanse naam voor het carnaval is “Carnestoltes”. In begin was “Carnestoltes”slechts een dag: op dinsdag. Nu is “Carnestoltes” voor de gehele Carnaval periode bekend.

Figuren en gebeurtenissen:

Het masker: onontbeerlijk om zijn gezicht te verbergen.

Het kostuum: biedt anonimiteit, gebruikelijk komen groepen van vrienden samen met hetzelfde thema van kostuum en gaan zo op kostuumswedstrijden en feesten.

Zijne Majesteit “Carnestoltes”: Oorspronlijk van de Middeleeuwen, in het begin was net een pop van stro die opgehangen en verbrand word op het einde van het Carnavalfeest.
Na verloop van tijd is hij de koning van het feest geworden. Met een repertoire van evenementen: aankomst, aanspraak, activiteiten, en beeindigt met zijn laatste wil en de dood.

Cercavila: Feest waarin alle mensen vermommd “Carnestoltes” feesten en zo op straat lopen met muziek en goede stemming. De klassieke carnaval dagen van de Cercavila of rua zijn meestal op zondag.

Agenda:

Op donderdag beginnen de feestdagen. Zo gemaakt dat de grote banketten ter compensatie voor toekomst onthouding van de vasten.

Vrijdag “Carnestoltes”: Zijne Majesteit “Carnestoltes” arriveert, lezen van ironisch spreek over de problemen van het volk of het land en ook grapjes over de autoriteiten. Iedereen maakt mee en organiseert vermommd de “Cercavila”.

Van zaterdag tot dinsdag: Partytimes, maskerades en “Cercavila”. In de afgelopen jaren is het erg populair de "dans van de vrouwen." Het gebeurt meestal in grote feest of sporthallen. De mannen zijn allemaal in pak en vrouwen aangekleed-vermommd, de mannen dansen met de vrouwen zonder hun identiteit te kennen.

Op Aswoensdag: is alles voorbij. Zijne Majesteit “Carnestoles” leest zijn laatste wil en verzoekt de mensen een einde te maken aan de festiviteiten en het beginnt met vasten.
Het is de traditionele "begraving van de sardine", vroeger gingen allemaal naar het veld om een laatste lunch en alles te beëindigen. Nu is het zo dat er daarmee nog een feest meer bestaat.

L'Estartit is een kleine stad en dus is het ook een "kleine Party”, maar in de volgende video kunt U zien hoe het is: